en yüksek iyi ne demek?

1. (Öznel açıdan) İnsan çabalarının en yüksek ereği.
2. (Nesnel açıdan) Varoluşun son ereği.
3. Değerli olanların nesnel aşama düzeninde en yüksek basamakta olan değer. (Ör. Skolastikte Tanrı; Kant'ta erdemle bağlantı içinde mutluluk.) bk. mutluluk
4. Summum bonum.
5. Le souverain bien
6. Summum bonum

en yüksek aktarım birimi

1. (EAB)

en yüksek bulaşkan düzeyi

1. Maximum contaminant level.

yüksek

1. Altı ile üstü arasındaki uzaklık çok olan
2. Belirli bir yere göre daha yukarıda bulunan
3. Güçlü, etkili, şiddetli.
4. Derece veya makamı bakımından üstün.
5. Normal değerlerin üstünde olan, çok
6. Erdemli, faziletli.
7. Toplum içinde para, ün vb. bakımından üstünlüğü olan.
8. Yukarıda, üst tarafta olan yer
9. Elevated.
10. Exalted.

iyi

1. İstenilen, beğenilen nitelikleri taşıyan, beğenilecek biçimde olan, kötü karşıtı
2. Bol, yararlı, kazançlı.
3. Çok.
4. Uğurlu, hayırlı, iyilik getiren.
5. Esen, sağlıklı.
6. Yerinde, uygun.
7. Yeterli, yetecek miktarda olan
8. Öğrencinin değerlendirilmesinde kullanılan orta ile pekiyi arasındaki not.
9. (Geniş anlamında) a. İşe yarar, ereğine, özüne uygun, doğru yapılmış; doğasına uygun. b. İstenmeğe değer olan. c. Değere yönelmiş, değere ilişkin, değerle belirlenmiş, değerli.
10. Ahlâkın ve ahlâk felsefesinin temel kavramı: Ahlaksal değer; ahlaksal olanın olumlu ana niteliğini gösteren özel kavram; ahlâkça değerli olan (karşıt kavramı: kötü). Ahlâk felsefesinde şu anlamlarda kullanılır: a. (Skolastikte) Tanrı'nın istemiş olduğu dünyadaki varlık düzeni ile uyum. b. (Kant'ta) İstencin, içerik bakımından değil de, yalnızca ahlâk yasasınca belirlenmiş olan biçimsel niteliği.

Türetilmiş Kelimeler (bis)