yüksek alan kayması ne demek?

1. Upfield.

yüksek

1. Altı ile üstü arasındaki uzaklık çok olan
2. Belirli bir yere göre daha yukarıda bulunan
3. Güçlü, etkili, şiddetli.
4. Derece veya makamı bakımından üstün.
5. Normal değerlerin üstünde olan, çok
6. Erdemli, faziletli.
7. Toplum içinde para, ün vb. bakımından üstünlüğü olan.
8. Yukarıda, üst tarafta olan yer
9. Elevated.
10. Exalted.

yüksek açınık

1. Dil yüksekte tutularak söylenen açınık.
2. Voyelle haute

alan

1. Bir alıcı merceğinin net bir görüntü sağlayabildiği derinlik ve genişliğin bütünü.
2. İçinde birtakım kuvvet çizgilerinin yayılmış bulunduğu varsayılan uzay parçası.
3. Yarışmaların, karşılaşmaların ve oyunların yapıldığı yer, saha.
4. Eski Roma'da açık hava gösterisi yapılan geniş yer.
5. Orman içinde düz ve ağaçsız yer, düzlük, kayran.
6. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha.
7. Yüz ölçümü.
8. Bir çalışma çevresi
9. Bir özdeğin, bir mıknatısın ya da bir elektrik yükü'nün çevresinde uyarılan kendini kuvvet etkisi ile belli eden yönleçsel, doğabilimsel nicelik.
10. Anatomide sınırları belirlenmiş yüzey

kayma

1. Kaymak (II) işi.
2. Herhangi bir sebeple filmin atlaması, görüntünün perdeye veya ekrana tam olarak gelmemesi.
3. Bir cismin sürtünme ya da sürtünmesiz bir yüzeyde ötelenme devinimi,
4. Bir cismin sürtünme ya da sürtünmesiz bir yüzeyde ötelenme devinimi,
5. Filmin herhangi bir nedenle atlamasıyla çerçevenin pencereyle çakışmasının önlendiği, bunun sonucu görüntülüğe, art arda gelen iki resmin yarı bölümlerinin yansıdığı bir gösterim bozukluğu; çerçevekayması
6. Örtücünün, filmin aralı devinimiyle eşlemeli çalışmamasından dolayı pencereyi iyice kapamaması sonucu, parlak nesnelerin birbiri üstüne binmiş gibi görünmesi; resimkayması.
7. Gülle atmada, atış için ön hızı kazanmak amacıyla, atma döngüsü içinde yerden yükselmeden atış yerine doğru yapılan sekme.
8. Spektral bir hattın dalga boyunda; yoğunluk, kütle, hareket, absorpsiyon, saçılma, yayınımdan kaynaklanan hafif değişiklik.
9. Bk. göreceli konum (değeri)
10. Skid.

Türetilmiş Kelimeler (bis)