sefal ne demek?
- Bk. baş
- Yunanca baş anlamında kullanılan ön ek
- Cephal
baş
- İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser
- Bir topluluğu yöneten kimse
- Başlangıç.
- Temel, esas
- Arazide en yüksek nokta.
- Bir şeyin genellikle toparlakça ucu
- Bir şeyin uçlarından biri
- Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet.
- Çıban.
- İnsan vücudunun ağız, duygu organları ve beyni içine alan en ön bölgesi.
sefalad
- Kafatası doğrultusunda
- Bkz. kraniad
- Cephalad
sefalalji
- Bkz. baş ağrısı
- Cephalalgia