parlama ne demek?

1. Parlamak işi.
2. Bk. parıltı
3. Blaze.
4. Flash.
5. Shining.
6. Flashing.
7. Catching fire.
8. Radiance.
9. Radiancy.
10. Luster.
11. Inflammation.
12. Lustre.
13. Luminosity.
14. Irradiation.
15. Deflagration.
16. Gleaming.
17. Explosion.
18. Flare.
19. Flare up.
20. Paroxysm.
21. Sparkle.

parlamak

1. Güçlü bir ışık çıkarmak, ışık saçmak
2. Bir ışık kaynağından gelen ışınları yansıtmak.
3. Tutuşup alev çıkarmak
4. Mevkisi yükselmek
5. Ün, san kazanmak, herkesçe tanınmak.
6. Birdenbire öfkelenmek
7. Ortaya çıkmak
8. Beam.
9. Blaze.
10. Brighten.

parıltı

1. Parıldama, göze çarpan parlaklık
2. Bir optik dizgede, görüntü yüzeyine düşen gereksiz ışık.
3. Bir yüzeyin az ya da çok ışık yayımlar görünmesine bağlı görsel duyulanma vergisi. Not: Bu vergi ışıkölçümser bir büyüklük olan ışıklılığın yaklaşık ruhduyumsal (psikosansoryel) karşılığıdır.
4. Luminosity (subjective brightness).
5. Glitter.
6. Gleam.
7. Blink.
8. Lustre.
9. Glow.
10. Glance.

parlama etmeni

1. Bir sahne hilesinin anlaşılmaması için seyircinin dikkatini çekmekte kullanılan, bazan bir hayaletin birden görünmesini ya da seyirciye gösterilmek istenmeyen bir değişikliğin yapılabilmesini sağlamak için başvurulan, gözalıcı bir parlama ile elde edilen etmen.
2. Flash effect.
3. Effet d'éclair

parlama etmeni kutusu

1. İçinde parlamayı sağlayacak barut bulunan kutu. Bakır bir telle elektrik akımı verilerek barutun ateşlenmesiyle parlak bir ışık elde edilir.
2. Flash box.
3. Boîte à éclairs

Türetilmiş Kelimeler (bis)