isabet ki ne demek?

1. Iyi ki.

iyi

1. İstenilen, beğenilen nitelikleri taşıyan, beğenilecek biçimde olan, kötü karşıtı
2. Bol, yararlı, kazançlı.
3. Çok.
4. Uğurlu, hayırlı, iyilik getiren.
5. Esen, sağlıklı.
6. Yerinde, uygun.
7. Yeterli, yetecek miktarda olan
8. Öğrencinin değerlendirilmesinde kullanılan orta ile pekiyi arasındaki not.
9. (Geniş anlamında) a. İşe yarar, ereğine, özüne uygun, doğru yapılmış; doğasına uygun. b. İstenmeğe değer olan. c. Değere yönelmiş, değere ilişkin, değerle belirlenmiş, değerli.
10. Ahlâkın ve ahlâk felsefesinin temel kavramı: Ahlaksal değer; ahlaksal olanın olumlu ana niteliğini gösteren özel kavram; ahlâkça değerli olan (karşıt kavramı: kötü). Ahlâk felsefesinde şu anlamlarda kullanılır: a. (Skolastikte) Tanrı'nın istemiş olduğu dünyadaki varlık düzeni ile uyum. b. (Kant'ta) İstencin, içerik bakımından değil de, yalnızca ahlâk yasasınca belirlenmiş olan biçimsel niteliği.

isabet kaydeden atış

1. Clout

isabet almak

1. Vurulmak, yaralanmak.
2. To be shot, to be struck, to be hit.

ki

1. Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz
2. Özneyi, tümleci güçlendirerek cümlenin temel bölümüne bağlayan bir söz.
3. "Öyle, o kadar, o denli" vb.nden sonra, kullanıldığı cümleye güç katan bir söz.
4. İkinci cümledeki yargının birincideki hareketin yapılışı sırasında görülerek şaşıldığını bildiren bir söz.
5. İki cümlede anlatılan durumların uyuşmazlığını bildiren bir söz
6. Yakınma, kınama vb. duygular anlatmak için bir cümlenin sonuna getirilen bir söz.
7. Bir soru cümlesinin sonuna getirildiğinde şüphe veya endişe anlatan bir söz.
8. Bazı kelimelerin sonuna bir ek gibi eklenerek birtakım zarflar, yeni edatlar oluşturan bir söz: Belki, çünkü, hâlbuki, mademki, sanki gibi.
9. That.
10. So that.

Türetilmiş Kelimeler (bis)