ki bağlacı ne demek?

1. Genellikle birleşik tümcelerde kullanılan ve temel tümce ile yantümce arasında ilgi kuran bağlaç: O zaman dediler ki bu kanunlar bizim eserimiz değildir; Diyorlar ki yazarlar yeni dili benimsediler ; Öyle zannediyorum ki bugün Ali mutlaka gelir vb. (Fr. que; İng. that; Alm. dass vb).
2. Relative pronoun.
3. Pronom relatif

ki

1. Anlam bakımından birbirleriyle ilgili cümleleri birbirine bağlayan bir söz
2. Özneyi, tümleci güçlendirerek cümlenin temel bölümüne bağlayan bir söz.
3. "Öyle, o kadar, o denli" vb.nden sonra, kullanıldığı cümleye güç katan bir söz.
4. İkinci cümledeki yargının birincideki hareketin yapılışı sırasında görülerek şaşıldığını bildiren bir söz.
5. İki cümlede anlatılan durumların uyuşmazlığını bildiren bir söz
6. Yakınma, kınama vb. duygular anlatmak için bir cümlenin sonuna getirilen bir söz.
7. Bir soru cümlesinin sonuna getirildiğinde şüphe veya endişe anlatan bir söz.
8. Bazı kelimelerin sonuna bir ek gibi eklenerek birtakım zarflar, yeni edatlar oluşturan bir söz: Belki, çünkü, hâlbuki, mademki, sanki gibi.
9. That.
10. So that.

ki bundan

1. Whereof.

Türetilmiş Kelimeler (bis)