hüküm ne demek?
- Yargı
Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı.
F. R. Atay - Egemenlik, hâkimiyet.
- Değer, aynı veya benzer nitelik
- Önem, geçerlilik.
- Etki, hız, şiddet.
- Karar.
- Bk. yargı.
- Bk. yargı
- Bk. yargı (2)
- Rule.
- Authority.
- Provision.
- Sentence.
- Decision.
- Judgement.
- Verdict.
- Adjudication.
- Assize.
- Award.
- Conclusion.
- Deliverance.
- Dicta.
- Dictum.
- Doom.
- Estimate.
- Fiat.
- Operation.
- Predication.
- Proviso.
- Ruling.
- Statute.
- Decree.
- Force.
- Judgment.
- Possession.
- Arbitrament.
- Thought.
- Sovereignty.
- Jurisdiction.
- Validity.
- Influence.
- Ascendance.
- Clause.
- Legal decision.
- Determination.
- Finding.
- Government.
- Hold.
- Judicium.
- Precept.
yargı
- Kavrama, karşılaştırma, değerlendirme vb. yollara başvurularak kişi, durum veya nesnelerin eleştirici bir biçimde değerlendirilmesi, hüküm.
- Yasalara göre mahkemece bir olay veya olgunun doğuşuna etken olan sebeplerin de göz önünde bulundurularak değerlendirilmesi sonucu verilen karar, kaza
- Mahkeme.
- Yüklemle bildirilen karar veya düşünce: Geleceksin, gideceğiz, yapsın vb.
- Devletin türe düzenini korumaya ilişkin bağımsız bir yargıç kuruluşunca yaptığı görev ile türe uyuşmazlıklarının yargılıklarda çözümlenmesi eylemi.
- Yargıcın gördüğü bütün davaları, olaya ilişkin yasalara göre çözümlemek için söylediği en son söz.
- Hüküm, muhakeme.
- Adalet.
- Estimation.
- Judgment.
yargı
- Kavrama, karşılaştırma, değerlendirme vb. yollara başvurularak kişi, durum veya nesnelerin eleştirici bir biçimde değerlendirilmesi, hüküm.
- Yasalara göre mahkemece bir olay veya olgunun doğuşuna etken olan sebeplerin de göz önünde bulundurularak değerlendirilmesi sonucu verilen karar, kaza
- Mahkeme.
- Yüklemle bildirilen karar veya düşünce: Geleceksin, gideceğiz, yapsın vb.
- Devletin türe düzenini korumaya ilişkin bağımsız bir yargıç kuruluşunca yaptığı görev ile türe uyuşmazlıklarının yargılıklarda çözümlenmesi eylemi.
- Yargıcın gördüğü bütün davaları, olaya ilişkin yasalara göre çözümlemek için söylediği en son söz.
- Hüküm, muhakeme.
- Adalet.
- Estimation.
- Judgment.
hüküm etmek
- Bkz. hükmetmek.
hüküm fıkrası
- Bk. yargı özeti