defective in moral sense ne demek?

1. Ahlakı bozuk

ahlakı

1. Ahlakla ilgili, ahlaka ait. (Osmanlıca'da yazılışı: ahlâkî)

defective

1. Bkz. defektif
2. Kusurlu, sakat, eksik, noksan
3. Bazı çekim şekilleri kullanılmayan
4. Arızalı, yetersiz

defective colour vision

1. Renk görme sapaklıkları

in

1. Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk.
2. Mağara.
3. İnsan.
4. Bkz. kovuk, mağara.
5. Koyun pisliği
6. (edat) içinde, -de, -da
7. Lair.
8. Cave.
9. Hole.
10. Burrow.

moral

1. Bir insanın ruhsal gücü, manevi güç, yürek gücü, maneviyat.
2. Bk. gönülgücü
3. To moralize.
4. Esprit de corps.
5. Morality.
6. Morale , morality , morals.
7. To morals or ethics; 'moral philosophy'.
8. Arising from the sense of right and wrong; 'a moral obligation'.
9. Based on strong likelihood or firm conviction rather than actual evidence; 'a moral certainty'.
10. Relating to, dealing with, or capable of making the distinction between right and wrong in conduct.

Türetilmiş Kelimeler (bis)