yerleşge yerleşme yeri ne demek?

1. Ikametgâh.

yerleş

1. [yerleşmek] bed, ensconce oneself, indwell, install oneself, locate, nestle, perch oneself, take up one's residence, root, set, settle, settle down, shake down, stable, settle in.

yerleşik

1. Belli bir yere yerleşmiş
2. Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin.
3. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan.
4. Belli bir yerde sürekli oturarak tarım ve hayvancılıkla uğraşan insanların yarattığı kırsal bir yaşam biçimi.
5. Localised.
6. Based.
7. Entrenched.
8. Prescriptive.
9. Sedentary.
10. Settled.

yerleşme

1. Yerleşmek işi.
2. İnsanın, az çok ya da bütünüyle boş bir bölgeyi ele geçirerek işlemesi, canlandırıp şeneltmesi.
3. Peopling.
4. Inveteracy.
5. Emplacement.
6. Habitation.
7. Lodgement.
8. Lodgment.
9. Settlement.
10. Settling.

yeri

1. Suff. orium.

Türetilmiş Kelimeler (bis)