yer tutucu ne demek?

1. Place holder.

place

1. Yatırım yapmak; yatırmak (para); vermek (sipariş)
2. Kim olduğunu çıkarmak, tanımak
3. Görevlendirmek
4. Yer, konum, mevki
5. Yerleştirmek, koymak; yerini belirlemek; oturtmak
6. Ev, işyeri, dükkan
7. Küçük sokak veya meydan
8. Semt, şehir, kasaba
9. Mahal, mekân, mevzi
10. Koymak, bir yere koymak, yerleştirmek

yer tutucu simge

1. Sözedilen dilin belli bir dizimsel türden deyimlerinin yerini tutan, ama kendisi hiç bir yorumda belli bir anlam kazanmadığı gibi herhangi bir değişken bağlayıcısının etkisine giremeyen aynı dildeki özel bir im. || Anl. temsilci harf.

yer tutma

1. Oyuncuların alanda hem kendi arkadaşlarından gelen topu engellenmeden alabilecek, hem de karşı oyunculara gelen topu önleyecek bir durum almaları.

tutucu

1. Mevcut toplumsal düzeni, düşünceleri ve kurumları değiştirmeden olduğu gibi korumak isteyen kimse, muhafazakâr.
2. Durmalı çıkışlarda, bisikletçiye yardım eden kişi.
3. Conservative.
4. Sectarian.
5. Dyed in the wool.
6. Die-hard.
7. Fanatic.
8. Fanatical.
9. Clip.
10. Fuddy-duddy.

Türetilmiş Kelimeler (bis)