yer tamlayıcısı ne demek?

1. Bk. yer tümleci

yer tümleci

1. Yönelme, bulunma, çıkma durumu eklerini alarak cümlede yönelme, yaklaşma, bulunma, ayrılma bildiren, yüklemin anlamını yer ve yön bakımından tamamlayan öge: Okula gidiyorum. Saate bakıyorum. Evde bekliyorum. Aşağıda birleşelim. Bugün buradan ayrılıyorum. Yanımdan hiç ayrılmayacaksın vb.

yer

1. Yerküre.
2. Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân
3. Gezinilen, ayakla basılan taban
4. Bulunulan, yaşanılan, oturulan şehir, kasaba, mahalle
5. Durum, konum, vaziyet.
6. Ülke, bölge.
7. Görev, makam
8. Önem.
9. Dışarıdaki çevirimlerin gerçekleştirildiği uzay.
10. Bk. bölge

yer açmak

1. Bir kimseye oturması için yer hazırlamak.
2. Mec. yer bırakmak, imkân vermek.
3. Recess.

tamlayıcı

1. Subordinative.

Türetilmiş Kelimeler (bis)