yönelme durumu ne demek?

1. İsim soyundan bir sözü yönelme kavramıyla fiile veya bir edata bağlayan -a / -e ekiyle kurulan durum, yönelme hâli, datif: yol-a, ev-e (kadar), kapı-y-a (bakmak), bahçe-y-e vb.
2. (Derleme.. yönelme hali, -e hali, verme hali, yaklaşma hali) Ad görevli sözcüğün taşıdığı kavrama dönüşü bildiren durum. Türkçede bu durum -e (-a, -y-e, -y-a) ekiyle belirtilir : Eve (ev-e) , bahçeye (bahçe-y-e) , düşünceye (düşünce-y-e) , okumaya (okuma-y-a) , oduna (odun-a) , oluğa (oluk-a) vb.
3. Dative.
4. Datif

yönelme açisi

1. Directivity angle

yönelme grubu

1. Yönelme eki almış bir ad ögesinin başka bir ad ögesi ile oluşturduğu grup: boğaza bakan (ev), evine bağlı (erkek), paraya düşkün (kimse) başına buyruk (kadın), cana yakın (insan) vb. ||yönelme grubu, ad, sıfat ve zarf görevi yüklenebilir: Otuz bin dirheme satılan bir büyük elmas (A. H. Tanpınar, Beş Şehir, s. 128). || Tarlaya düşen ve kadını öldüren yıldırım || Bu cümle babana atılmış bir laftı (E. Işınsu, Kaf Dağının Ardında, s. 145). Yoldan geçenler hep oraya bakıyordu. || Aleko suskun ve ezik bir görünüşe bürünmüştür (S. Çokum, Ağustos Başağı, s. 139). Bu söylediklerine inanalım mı? (H. Balıkçısı, Deniz Gurbetçileri, s. 139) vb.

Türetilmiş Kelimeler (bis)