orun ne demek?
- Özel yer.
- Makam, mansıp, mesnet, mevki.
- Makam (bk. kat).
- Özellik.
- Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam.
- Gizli, habersiz.
- Huy, yaradılış.
- Right.
özel
- Benzerlerinden ayrılmasını sağlayan bir özelliği olan, spesiyal
- Ayırt edici bir niteliği olan
- Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan
- Bir kişiyi ilgilendiren veya kişiye ait olan, hususi, zatî
- Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı.
- Dikkatle değer, istisnai.
- Her zaman görülenden, olağandan farklı.
- Genelden ayrı olan; bir nesneler öbeğine ya da tek bir nesneye özgü olan. 2-(Mantıkta) Cinse karşıt olarak türle ilgili olan.
- Special.
- Custom.
orunç
- Gurur, kibir.
orunlama
- Bir konunun yerine onunla benzerlikleri olan bir başka konuyu anlatma.