nüzul emini ne demek?
- Bk. konakçı.
konakçı
- Toplu olarak yapılan yolculukta konak yeri sağlamakla görevli kimse.
- Sefere çıkan askerlerin önünden gidip konak yeri sağlamakla görevli subay.
- Asalağın erginini veya gelişim evrelerinden herhangi birini taşıyan canlı, konuk.
- Sefere çıkan askerin önünden gidip konak yeri sağlamakla görevli subay.
- Asalağın erginini ya da gelişim evrelerinden herhangi birini taşıyan canlı. a. bk. arakonakçı, sonkonakçı.
- Konak.
- Host.
- Wirt
- Hôte
- Hospes
nüzul
- İnme
- İniş, inmek, aşağı inmek, konaklamak.
- Felç.
- Apoplexy, stroke inme.
- Stroke.
- Paralysis
nüzulet
- Aşağılık, bayağılık.
- Sıradanlık.
- Banality
emn
- Enfeksiyöz Mononükleoz
- Eminlik. Korkusuzluk. Emniyet. Bir şeye itimad etmek. İnsanda doğruluk ve imandan ileri gelen yüksek bir meleke ve kabiliyet. Rahatlık.