koşul ne demek?

1. Şart

   Türk Eli'nin uluları bu koşullar altında yeni toprakların, yeni vatanların gereğini duyar olmuştu.

   N. Araz

2. Bir antlaşmada belirlenen hükümlerden her biri.
3. Bir şeyin kendi özelliğini kazanması için, bulunması gereken durum, gerekli olan özellik

   Türk Eli'nin uluları bu koşullar altında yeni toprakların, yeni vatanların gereğini duyar olmuştu.

   N. Araz

4. Bir başka şeyin kendisine bağlı olduğu, bir başka şeyi olanaklı kılan şey.
5. Belli bir nedensel bağlantıda etkinin ortaya çıkmasını sağlayan etken. (Aynı nedenler ayrıkoşullar altında aynı etkileri yaparlar.) // Nedenden ayrımı şudur: Neden etkiyi yaratan şeydir,koşulsa etkinin ortaya çıkışının nedeni değildir, etkiyi yaratmaz, ama nedenin etkiyi yaratmasını sağlar.
6. Condition.
7. State.
8. Term.
9. Circumstance.
10. Requirement.
11. String.
12. Provision.
13. Proviso.
14. Stipulation.
15. Reservation.
16. Clause.
17. Condition

şart

1. Olması başka durumların gerçekleşmesini gerektiren şey, koşul
2. Bk. koşul.
3. Bk. koşul
4. Necessarily.
5. Condition.
6. Stipulation.
7. String.
8. Must.
9. State.
10. Circumstance.

koşul birleşik zamanı

1. (Derleme.. şart tarzı, şart kipleri) Koşul kavramı veren birleşik zaman. Türkçede bu kavram, yalın zamanlı bir eyleme ekeylemin -se(ise) ekinin getirilmesiyle sağlanır: Geldiyse (gel-di+ise) , gelmişse (gel-miş+ise) , gelirse (gel-ir+ise) , geliyorsa (gel-iyor+ise) , gelmeliyse (gel-meli+ise) vb.
2. Conditional.
3. Conditionnel, imparfait du conditionnel

koşul değillemesi

1. Ancak önbileşeni doğru, artbileşeni yanlış olduğunda doğru olan bir bileşik önermeyi oluşturan ikili doğrusal eklem: =|=>Doğruluk çizelgesi: (…)
2. Negation of conditional.
3. Négation d'implicateur

Türetilmiş Kelimeler (bis)