koşul tümcesi ne demek?

1. Yüklemi -se (-sa) ekiyle kurulan ve koşul kavramı veren tümce (bk. Koşullu Yantümce ve Koşul Birleşik Zamanı).
2. Conditional clause.
3. Proposition conditionnelle

koşul

1. Şart
2. Bir antlaşmada belirlenen hükümlerden her biri.
3. Bir şeyin kendi özelliğini kazanması için, bulunması gereken durum, gerekli olan özellik
4. Bir başka şeyin kendisine bağlı olduğu, bir başka şeyi olanaklı kılan şey.
5. Belli bir nedensel bağlantıda etkinin ortaya çıkmasını sağlayan etken. (Aynı nedenler ayrıkoşullar altında aynı etkileri yaparlar.) // Nedenden ayrımı şudur: Neden etkiyi yaratan şeydir,koşulsa etkinin ortaya çıkışının nedeni değildir, etkiyi yaratmaz, ama nedenin etkiyi yaratmasını sağlar.
6. Condition.
7. State.
8. Term.
9. Circumstance.
10. Requirement.

koşul birleşik zamanı

1. (Derleme.. şart tarzı, şart kipleri) Koşul kavramı veren birleşik zaman. Türkçede bu kavram, yalın zamanlı bir eyleme ekeylemin -se(ise) ekinin getirilmesiyle sağlanır: Geldiyse (gel-di+ise) , gelmişse (gel-miş+ise) , gelirse (gel-ir+ise) , geliyorsa (gel-iyor+ise) , gelmeliyse (gel-meli+ise) vb.
2. Conditional.
3. Conditionnel, imparfait du conditionnel

tümce

1. Cümle.
2. Bk. söylem
3. Clause.
4. Sentence.
5. Sentence cümle.

Türetilmiş Kelimeler (bis)