koşul birleşik zamanı ne demek?

1. (Derleme.. şart tarzı, şart kipleri) Koşul kavramı veren birleşik zaman. Türkçede bu kavram, yalın zamanlı bir eyleme ekeylemin -se(ise) ekinin getirilmesiyle sağlanır: Geldiyse (gel-di+ise) , gelmişse (gel-miş+ise) , gelirse (gel-ir+ise) , geliyorsa (gel-iyor+ise) , gelmeliyse (gel-meli+ise) vb.
2. Conditional.
3. Conditionnel, imparfait du conditionnel

koşul

1. Şart
2. Bir antlaşmada belirlenen hükümlerden her biri.
3. Bir şeyin kendi özelliğini kazanması için, bulunması gereken durum, gerekli olan özellik
4. Bir başka şeyin kendisine bağlı olduğu, bir başka şeyi olanaklı kılan şey.
5. Belli bir nedensel bağlantıda etkinin ortaya çıkmasını sağlayan etken. (Aynı nedenler ayrıkoşullar altında aynı etkileri yaparlar.) // Nedenden ayrımı şudur: Neden etkiyi yaratan şeydir,koşulsa etkinin ortaya çıkışının nedeni değildir, etkiyi yaratmaz, ama nedenin etkiyi yaratmasını sağlar.
6. Condition.
7. State.
8. Term.
9. Circumstance.
10. Requirement.

koşul değillemesi

1. Ancak önbileşeni doğru, artbileşeni yanlış olduğunda doğru olan bir bileşik önermeyi oluşturan ikili doğrusal eklem: =|=>Doğruluk çizelgesi: (…)
2. Negation of conditional.
3. Négation d'implicateur

birleşik

1. Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit.
2. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
3. Çeşitli öğelerin belirli oranlarda birleşmesiyle oluşmuş (özdek).
4. United.
5. Joint.
6. Connected.
7. Conjoint.
8. Combined.
9. Adjunctive.
10. Confederate.

zamanı

1. Breathing space.

Türetilmiş Kelimeler (bis)