icab ı hal ne demek?

1. Bk. hâlin icâbı.

halin icabı

1. Durumun gereği, durumun isteri.

icab

1. Önerme, öneri.
2. Davet: önermeye çağırı ,~ yapmak, ~ da bulunmak: önermek
3. Ister
4. 1. lazım gelme, gerçek. 2. bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. olumlama, olumlu hale gelme.
5. Lazım. Gerekli. Lüzum. Sebeb olmak.
6. Şaşırtmak. Hayran etmek. Hayrete düşürmek. (Osmanlıca'da yazılışı: i'cab)

icabat

1. İcablar. Gerekenler. Lüzum edenler.

ı

1. İzolösin amino asit.
2. Hipoksantin.
3. İyot.
4. İnozin.
5. İyonik kuvvet.
6. Elektrik akımı.
7. İyodun simgesi.
8. Eylemsizlik momenti.
9. İyonik şiddet.
10. I-, iyodür iyonunun simgesi. (II)

hal

1. Bir şeyin içinde bulunduğu şartları veya taşıdığı niteliklerin bütünü, durum, vaziyet
2. Davranış, tutum, tavır
3. Şimdiki zaman, içinde yaşanılan zaman
4. Güç, kuvvet, takat.
5. Kötü durum, sıkıntı, dert.
6. Durum.
7. Çözme, çözülme.
8. Eritme.
9. Karışık bir sorunun içinden çıkma, sonuca varma.
10. Sebze, meyve, bakliyat vb.nin satıldığı yer.

Türetilmiş Kelimeler (bis)