iç kabuk ne demek?

1. Inner bark.

inner

1. Gizli, ayrıcalıklı
2. İçteki, ruhsal, manevi
3. İçerideki, dahili, iç
4. Ruhani
5. Gizli, saklı

iç kafiye

1. Beyitlerin dize ortasındaki kelimeleri arasında kullanılan uyak
2. Beni candan usandırdı, cefâdan yâr usanmaz mı? || Felekler yandı âhımdan murâdım şem'i yanmaz mı? || Kamu bîmârına cânân devâ-yı derd eder ihsân || Niçin kılmaz bana dermân beni bîmâr sanmaz mı? (Fuzulî) Mısra ortasındaki kelime ile mısra sonundaki kelimenin ses uyumundan kaynaklanan kafiye) (mısra ortasında bulunan kafiye: || Dönsün yine peymâneler olsun tehî hum-hâneler || Raks eylesin mestâneler mutripler ettikçe nagam || Ya neylesin bî-çareler âlûfteler âvâreler || Sâgar suna meh-pâreler nûş etmemek olur sitem (Nef’î)
3. Internal rhyme.

iç kale

1. Kale duvarlarıyla çevrili bir kentin en yüksek yerinde, başkanın, beyin ya da komutanın oturmasına ayrılmış, en son savunma yeri olan kale bölümü.
2. T. Kale duvarlarıyla çevrilmiş şehir ve kasabaların bazılarının ortasında ve en yüksek yerinde yapılan küçük kaleler. Bu çeşit kalelere "bala hisar" da denilirdi. Bu iç kaleler, düşmanın, surları geçmesi halinde veya şehirde bir isyan çıktığı zaman, hükümdar veya kumandanın çekilip kendini müdafaa etmesi için yapılırdı.
3. Citadel, keep, Acropolis.

kabuk

1. Serebnal pedinkülün ayağı veya tabanı
2. Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır.
3. Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü.
4. Bir sıvı veya atmosferi dıştan saran, sert katman.
5. Deri üzerinde bir yaranın veya sivilcenin kurumasıyla oluşan sertçe bölüm.
6. Bir hayvanı dıştan örten kitinli, kalkerli, silisli, kemiksi veya boynuzsu örtü, kavkı
7. Bir öğeciğin çekirdeği çevresinde dolanan eksiciklerin yerleştiği katmanlardan her biri.
8. Bir hayvanın, meyvenin, bazı yumurtaların, kalkerli, silisli, keratinsi ya da kitinli sert dış örtüsü. Kavkı.
9. Yara yüzeyinde oluşan kabuk.
10. Yara kabuğuyla kaplanma.

Türetilmiş Kelimeler (bis)