hakime ne demek?

Kökeni: Arapça

  1. Egemen, hükmeden, hüküm süren.
  2. Osmanlıca'da yazılışı: hâkime.
  3. Başta olan, üstün gelen.
  4. Kadın hakim.
  5. (bkz. hakim)

hakim

  1. Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen; duygu, davranış vb. yi istenciyle denetleyebilen (kimse).
  2. Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen
  3. Başta gelen, başta olan, baskın çıkan.
  4. Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse)
  5. Yüksekten bir yeri bütün olarak gören.
  6. Yargıç
  7. Benzerleri arasında güç ve önem bakımından başta gelen, dominant, başat.
  8. Tanrı.
  9. Bilge.
  10. Bk. yargıç

hakime ait

  1. (en)Magisterial.

hakim

  1. Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen; duygu, davranış vb. yi istenciyle denetleyebilen (kimse).
  2. Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen
  3. Başta gelen, başta olan, baskın çıkan.
  4. Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse)
  5. Yüksekten bir yeri bütün olarak gören.
  6. Yargıç
  7. Benzerleri arasında güç ve önem bakımından başta gelen, dominant, başat.
  8. Tanrı.
  9. Bilge.
  10. Bk. yargıç

Türetilmiş Kelimeler (bis)

hakime aithakimhakim ananehakim dalgahakim dilhakim ebu abdullahhakihaki mezarhaki pakhaki renkhaki renkli üniformahakhak arayanhak çiğnemehak deyince akan sular dururhak dini
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın