emir cümlesi ne demek?
- Yüklemi emir kavramı veren cümle.
- Fiil cümlesinin yüklemi emir kipi olan türü: Üzerine aldığın işi oyalanmadan yap! Kendin getir. Kitap okurken başınızı fazla eymeyin. Oturunuz! Bu konudaki bilgilerinizi özet olarak yazınız vb.
- Imperative sentence.
- Phrase impérative
emir
- Osmanlı Devleti'nde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
- Peygamberimizin soyundan gelen.
- Büyük bir hanedana mensup kimse.
- Araplarda ve daha başka Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı.
- Bir makamdan öbürüne geçerken görevliye verilen belge.
- Talimat, ferman.
- İstek.
- Abbasi Devleti'nde başkomutan.
- Borsada menkul değer alıp satmak amacıyla aracılara yazılı ya da sözlü biçimde yapılan bildirim.
- Bk. buyruk
emir almak
- Take orders.
cümlesi
- Hepsi
- Sentence, clause, proposition.