cümle alem ne demek?

1. Herkes.

cümle başı bağlaçları

1. Başında bulundukları cümleyi kendisinden önce gelen veya kendisinden sonra gelen cümle veya cümlelere çeşitli görevler ile bağlayan kelimeler. Bunlardan «fakat» ifadesi taşıyanlar: fakat, lâkin, ancak, yalnız, ama… «eğer» ifadesi taşıyanlar: eğer, şayet…; «gerçi» ifadesi taşıyanlar: gerçi, egerçi, vâkıa…; «çünkü» ifadesi taşıyanlar: çünkü; «mademki» ifadesi taşıyanlar mademki, madem çünkü…; «sonuç, açıklama» ifade edenler: meğer, binaenaleyh, öyle ki, oysa ki, şöyle ki, nitekim, hâlbuki, kaldı ki, üstelik, belki, hatta, imdi, yani, mamafih, zaten zati, bari, keza, hakeza…; «benzerlik» ifade edenler: sanki, âdeta, nasıl ki, nite ki, niçe ki, gûya…; Şarta ve dereceye bağlayanlar: tek, yeter ki, meğer ki, velev, velev ki, tâ ki, illâ, illâ ki…; Bütün bunlardan başka şunları da zikredebiliriz: hele, hiç olmazsa öyleyse, hiç değilse. Bir de bk. bağlaç.

cümle bilgisi

1. Bir cümleyi oluşturan kelime ve kelime grupları arasındaki ilişkiyi inceleyen ve sınıflamalar yapan, dil bilgisinin ana bölümlerinden biri, tümce bilgisi, söz dizimi.
2. Bir dilde düşünce ve duyguların tam olarak anlatılabilmesi için gramer kurallarına uygun olarak dizilen kelimelerin, kelime gruplarının cümle ve söz içindeki görevlerini, biribirleriyle olan ilişkilerini, sıralanışlarını ve cümle türlerini inceleyen bilim dalı.
3. Syntax.
4. Syntaxe

alem

1. Yeryüzü ve gökyüzündeki nesnelerin oluşturduğu bütün, evren.
2. Dünya, cihan
3. Aynı konu ile ilgili kimseler.
4. Bu kimselerin uğraşlarının bütünü
5. Hayvan veya bitkilerin bütünü.
6. Durum ve şartlar.
7. Herkes, başkaları
8. Ortam, çevre
9. Bayrak.
10. Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs, ayça.

Türetilmiş Kelimeler (bis)