diş kökü kabuğu ne demek?

1. Dişin çene kemiği içinde kalan kök bölgesini örten kat.
2. Cement.
3. Zahnkitt
4. Cément

diş

1. Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri.
2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri
3. Sarımsak dilimi ve karanfil vb. dişe benzetilen şeylerde tane.
4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm.
5. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
6. Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
7. Bk. diş
8. Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı.
9. Işli birleştirmelerin temel elemanı.
10. Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.

diş abanığı

1. Dilin dişlere abanmasıyla çıkan abanık.
2. Consonne dentale

kök

1. Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm.
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi.
3. Bazı şeylerde dip bölüm.
4. Köküyle ve sapıyla çıkarılan bitkilerde tane.
5. Dip, temel, esas
6. Kaynak, köken
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü.
8. Kelimenin her türlü ekler çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür.
9. Sazı kurmaya yarayan burgu, kulak.
10. Sap.

kabuğu

1. L shell

Türetilmiş Kelimeler (bis)