bulunma durumu ne demek?

1. İsim soylu bir sözün taşıdığı kavramda bulunuş bildiren, -da / -de, - ta / -te ekleri ile kurulan durum, kalma durumu, lokatif: okulda, evde, sokakta, işte vb.
2. Fiilin gösterdiği oluş ve kılışın yerini ve zamanını bildiren ad durumu: Bu küçük makalede bunun üzerinde duracak değilim (A. H. Tanpınar, Türk İstanbul, 164). Saçımızda aklar akları, alnımızda çizgiler çizgileri doğurdu; fakat nedendir bilmiyorum, kalbimizin kökünde yanan ateş hâlâ sönmedi (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s. 50). Yanıbaşında oturduğumuzu bilmiyor (göst. es. s. 106). Düdüğün uzun ve keskin bir akisle havada çatlayan sesi, güvertede üstüste, tıklım tıklım yatan binlerce asker başını kımıldatarak boşlukta salladı (P. Safa, Mahşer, s. 8). Ben aynaların karşısında, elimde kalem, alnıma bir çizgi daha çiziyorum (A. Nihat Asya, Kubbeler, s. 14). Geçenlerde gazeteye bir yazı vermiştim (göst. es. s. 29). Gelecekte bugün yapılanlar hayırla anılacaktır. Tatilde gideceğim yer buraya benzemez vb. || Bu durumdaki ek, adı fiile veya başka bir ada bağlarken “bulunma”, “durma”, “kalma”, “yer”, “uzunluk”, “süre” gösterme gibi görevler yanında, kelime gruplarında ve cümle içinde çeşitli ilgiler de kurar.
3. Locative.
4. Locatif

bulunma durumu eki

1. Fiilin bildirdiği oluş ve kılışın yerini ve içinde bulunduğu durumu gösteren ad durumu eki: DA. : okul+da, tatil+de, dışarı+da, geçenler+de, kitap+ta, saat+te vb.

bulunma grubu

1. Bulunma durumu eki almış bir adın başka bir ad ögesi ile kurduğu kelime grubu. Grubu oluşturan adlar birer kelime grubu da olabilir.bulunma grubu cümlede ve grup içinde ad, sıfat ve zarf görevi yüklenir: Elde bir, yükte hafif pahada ağır, çantada keklik, haftada bir, ayda iki gün, yılda üç ay, evinde hizmetçi, dışarıda hanımefendi (ad); İşin onda sekizini bitirdiler (ad), Yanında oturan yabancıya baktı (sıfat), Arada bir bize de uğradı (zarf), günde iki öğün yemek yerdi (zarf) vb.

Türetilmiş Kelimeler (bis)