bitişik yapı düzeni ne demek?

1. İki yanı komşu yerbölümlerdeki yapılara tümüyle ya da yer yer bitişik, aralıksız yapıların başat ya da çoğunlukta olduğu yapı ve bayındırım düzeni.

bitişik

1. Birbirine dokunacak kadar yakınlaşmış veya yan yana olan
2. Yandaki
3. Yandaki ev, komşu
4. Coterminous.
5. Neighbouring.
6. Adjacent.
7. Contiguous.
8. Joining.
9. Touching.
10. Next to.

bitişik açılar

1. Birer kenarları ortak, öbür kenarları zıt ışınlar olan iki açı. (…)
2. Adjacent angles.
3. Angles adjacents supplémentaires

yapı

1. Yapılmakta olan konut, yol, köprü vb. inşaat.
2. Barınmak veya başka amaçlarla kullanılmak için yapılmış her türlü mimarlık eseri, bina.
3. Yapma, oluşturma, ortaya konulma, meydana getirme.
4. Canlı bir varlığın ruh veya beden özelliklerinin tümü, bünye, strüktür
5. Bütünün bir araya getirilişinde uyulan dizge, strüktür.
6. Ögeleriyle somut bağımlılığı olan bütün.
7. Parçaları ve ögeleri arasında yasaya uygunluk, durağan bağlar ve karşılıklı ilişkiler bulunan dizge veya bütün, strüktür.
8. Kayaçların ve onların oluşturdukları katmanlarında yerkabuğu içindeki düzeni, durumu.
9. Making.
10. Texture.

düzen

1. Belli yöntem, ilke veya yasalara göre kurulmuş olan durum, uyum, nizam, sistem
2. Soyut ve somut nesnelerin bir sıraya, bir hedefe, bir amaca göre sıralanması.
3. Yerleştirme, tertip.
4. Bir devletin belli başlı ilkeleri bakımından yönetimde tuttuğu yol, yönetim biçimi, rejim.
5. Dolap, hile
6. Müzik aletlerinde ses ayarı, akort.
7. Toplumsal bir yapı içinde ögelerin bütüne, bütünün ögelere ve ögelerin birbirlerine göre ilişkileri.
8. Alet edevat takımı.
9. Order.
10. Regularity.

Türetilmiş Kelimeler (bis)