atıfet ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Meyleden, eğilen, birini beğenen, ona sevgi ve şefkatle bakan.
2. Birine iyi niyet ve sevgi ile yönelme, teveccüh, meyi.
3. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi, ihsan.
4. İyilik, bağış, kayra, lütuf, ihsan, inayet.
5. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi.
6. Acıma, şefkat, esirgeme.
7. Koruma, sevgi,

atıfetkar

1. Esirgeyip muhafaza eden, gözetip koruyan. (Osmanlıca'da yazılışı: atıfet-kâr)

atıfe

1. Karşılık beklemeden sevmek, iyilik.
2. Bkz. atıf.

Türetilmiş Kelimeler (bis)