atıfe ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Karşılık beklemeden sevmek, iyilik.
2. Bkz. atıf.

atıfet

1. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi, ihsan.
2. Acıma, şefkat, esirgeme.
3. İyilik, bağış, kayra, lütuf, ihsan, inayet.
4. Karşılık beklemeden gösterilen sevgi.
5. Meyleden, eğilen, birini beğenen, ona sevgi ve şefkatle bakan.
6. Birine iyi niyet ve sevgi ile yönelme, teveccüh, meyi.
7. Koruma, sevgi,

atıfetkar

1. Esirgeyip muhafaza eden, gözetip koruyan. (Osmanlıca'da yazılışı: atıfet-kâr)

Türetilmiş Kelimeler (bis)