atıfa ne demek?
Kökeni: Arapça
- Sevgi ve şefkat gösteren.
- Beğenen.
- (bkz. atıf)
- İlişkili bulma.
atıf
- Birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme.
- Merhamet sahibi, şefkatli, acıyan.
- Mail, müteveccih.
- Hami, isnad.
- Yöneltme, çevirme.
- İlişkili bulma.
- Bk. gönderme
- İyiliksever, karşılık beklemeden gösterilen sevgi, bağlayan.
- Birini beğenen, ona sevgi ve şefkatle bakan.
- Meylettirme, imale.
atıf
- Birinin işi veya sözü olduğunu iddia etme.
- Merhamet sahibi, şefkatli, acıyan.
- Mail, müteveccih.
- Hami, isnad.
- Yöneltme, çevirme.
- İlişkili bulma.
- Bk. gönderme
- İyiliksever, karşılık beklemeden gösterilen sevgi, bağlayan.
- Birini beğenen, ona sevgi ve şefkatle bakan.
- Meylettirme, imale.
atıfe
- Karşılık beklemeden sevmek, iyilik.
- Bkz. atıf.