amir hükümler ne demek?
- Bk. buyurucu kurallar
- Bk. yasal buyruklar
buyurucu kurallar
- Karşıt yanların istemleriyle değiştirilemeyen yasa kuralları.
- Compulsive rule, imperative Vorschriften.
- Dispositions imperatives
amir
- Kendisine bağlı görevliler bulunan.
- Osmanlıca'da yazılışı: âmir.
- Mamur eden, şenlendiren.
- Emreden, iş gösteren.
- Devlete ait.
- Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
- Buyuran, emreden kimse.
- Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.
- Emir.
- Buyurucu, buyuran.
amir banka
- Dışalımcının talimatıyla dışsatımcı lehine akreditif açan banka.
- Purchaser's bank, issuing bank.
hüküm
- Yargı
- Egemenlik, hâkimiyet.
- Değer, aynı veya benzer nitelik
- Önem, geçerlilik.
- Etki, hız, şiddet.
- Karar.
- Bk. yargı.
- Bk. yargı
- Bk. yargı (2)
- Rule.