amir ne demek?
Kökeni: Arapça
- Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.
Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu.
B. Felek - Buyuran, emreden kimse.
Akıl öğrettiğim herif şimdi bana amir oldu.
B. Felek - Satıcı veya ihracatçının gönderdiği malların bedelini almak üzere gerekli belgeleri göstererek bankaya başvuran kimse.
- Kendisine bağlı görevliler bulunan.
- Osmanlıca'da yazılışı: âmir.
- Mamur eden, şenlendiren.
- Emreden, iş gösteren.
- Yüksek orunlu kimse.
- Buyurucu, buyuran.
- İmar eden, onaran.
- Devlete ait.
- İmar olunmuş.
- Şen, mamur.
- Büyük memur.
- Emir.
- Üst.
- Masterful.
- Commander.
- In charge.
- Chief.
- Overman.
- Overlord.
- Governor.
- Superior.
- Commanding.
- Imperative.
- Supervisor.
- Boss.
- Commandant.
- President.
- Emir
- Top brass.
- Blue.
- Strictly speaking, commander In Saudi Arabia, amir often means prince, but can mean governor of a province.
- Literally, commander In many of the Arab states of the gulf, amir often means ruler or prince.
- One of the Mohammedan nobility of Afghanistan and Scinde.
- An independent ruler or chieftain.
- Leader or commander.
- Immediate manager.
- Same as Ameer.
amir banka
- Dışalımcının talimatıyla dışsatımcı lehine akreditif açan banka.
- Purchaser's bank, issuing bank.
amir hükümler
- Bk. buyurucu kurallar
- Bk. yasal buyruklar