utanç verici davranış ne demek?

1. Infamy.

utanç

1. Haysiyet, şeref ve kişiliğini küçük düşüren durumlardan üzüntü duyma veya korkma
2. Bkz. ar
3. Utanma duygusu, hicap
4. Shame.
5. Disgrace.
6. Deception.
7. Opprobrium.
8. Shock.
9. Guilt.
10. Modesty.

utanç duyan

1. Ashamed.

verici

1. Veren, verme yanlısı kimse
2. Çıkar gözetmeksizin her türlü yardımı yapan, esirgemeyen kimse.
3. Elektromanyetik dalgalar yardımıyla işaret, ses ve görüntü iletmeye yarayan cihazların genel adı
4. Başkasına aktarılmak üzere kan, doku veya organ veren kimse.
5. Uzak bir alıcı için hazırlanmış aıkımmıknatıssal imlemleri ya da ses imlemlerini yayan aygıt.
6. Uzak bir alıcı için hazırlanmış aıkımmıknatıssal imlemleri ya da ses imlemlerini yayan aygıt.
7. Radyo yinelenimlerindeki elektromıknatıs ışınımı yaymakta kullanılan donatım; radyovericisi
8. Eşeksenli kablo, telsiz bağlantısı ya da alıcı dalgalık yardımıyla elektrik gerilimi biçiminde resim ve ses imlerini alan, genlik ya da yinelenim değiştirimine uğramış bir taşıyıcı dalga üreten ve bu yolda işlenmiş olan televizyon imleriniverici dalgalıkla yayan donatım; televizyonvericisi
9. Bir televizyonvericisinde ses imini gönderen bölüm; sesvericisi
10. Bir televizyonvericisinde resim imini gönderen bölüm; resimvericisi.

davranış

1. Davranma işi veya biçimi, tutum, davranım, muamele, hareket
2. Dıştan gözlemlenebilecek tepkilerin toplamı.
3. Organizmanın uyaranlar karşısındaki tepkilerinin bütünü.
4. Kişinin özellikle ahlâk bakımından gösterdiği davranım.
5. Bir kimsenin içinde bulunduğu toplumsal, ekonomik ve kültürel koşullar dolayısıyle geliştirdiği ve onu aynı durumdaki kimselere yaklaştıran davranımların tümüne verilen ad. 3-Bir kimse ya da bir olay karşısında alınan durum.
6. Demeanor.
7. Demeanour.
8. Manner.
9. Doings.
10. Bearing.

Türetilmiş Kelimeler (bis)