temel cümle ne demek?

1. Birleşik veya girişik cümlelerde, yan cümle, ara cümle ve iç cümlelerin bağlı olduğu asıl yargıyı belirten cümle, temel tümce.
2. Birleşik bir cümlede ana fikri taşıyan ve esas yargıyı üzerinde bulunduran cümle: Birkaç dakika daha kalsa, adamı orada dövmeğe mecbur olacağını biliyordu (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 281). Hastalar iyileşsin, iyileşmesin doktor çağırmalıydı (A. H. Tanpınar, Huzur, s. 326). Hepimizin talih ve talihsizlik dediği şeyler birbiriyle o kadar karışıktır ki bunları kendimiz bile birbirinden ayırd edemeyiz (A. Ş. Hisar, Fahim Bey ve Biz. s. 200). Bu sıralarda doktor, henüz servete değilse de para sıkıntılarından uzak ve şöhrete açık bir hayata ayak basmış bulunuyordu (T. Buğra, Yalnızlar, s. 190). Hele yüzünün hayali o kadar silikleşmişti ki bugün bir yerde rastlasa, birdenbire tanıyacağı şüpheliydi (R. N. Güntekin, Kızılcık Dalları, s. 115) vb.
3. Main clause.
4. Propositione principale

temel cisimcik

1. Elementer cisimcik.
2. Elementary body.

temel adım

1. Bir dizenin temeli niteliğinde olup onun belli yerlerinde bulunması gereken adım.
2. Pied pur

cümle

1. Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce
2. Dizge, sistem.
3. Bütün, hep.
4. Herkes
5. Bk. küme
6. Hep, bütün, tam.
7. Sentence.
8. Clause.
9. Proposition.
10. System.

Türetilmiş Kelimeler (bis)