tabip ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Hekim

   Bir hamlede atıldım. Evvela tabibin elinden defteri kaparak fırlattım.

   Halit Ziya Uşaklıgil

2. Physician.
3. Doctor.
4. Physician hekim.
5. Doktor.

hekim

1. Tıp doktoru.
2. İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor.
3. Veteriner hekimi
4. Hikmet sahibi kişi, filozof.
5. Doktor, tabip, bilge kişi.
6. (Bak: Hakim)
7. Doctor.
8. Physician.
9. Tabip.
10. Leech.

tabiplik

1. Hekimlik, doktorluk.
2. Being a medical doctor.
3. Office of a government doctor.

tabi

1. Bir kimsenin, bir kuruluşun, bir devletin etkisi altında, güdümünde olma durumu
2. Basıcı.
3. Yayımcı.
4. Elbette, doğal olarak, işin gereği olarak, tabii.
5. Bk. kol akarsu
6. Birinin arkası sıra giden, ona uyan. Boyun eğen. İtaat eden.
7. Bk. değişken
8. Sock with a separation for the big toe; worn with thong sandals by the Japanese.
9. White sock-like garments worm by monks, nuns, and other seniors for gakki and other special services.
10. Subject to.

Türetilmiş Kelimeler (bis)