hekim ne demek?
Kökeni: Arapça
- İnsanlardaki hastalıkları teşhis ve onları ilaçlarla veya bazı araçlarla tedavi eden kimse, doktor.
Hekim, ebenin kendi odasına geleceğini sandıysa, doğru çıkmadı.
M. Ş. Esendal - Hikmet sahibi kişi, filozof.
- Doktor, tabip, bilge kişi.
- Tıp doktoru.
- Veteriner hekimi
- (Bak: Hakim)
- Doctor.
- Physician.
- Tabip.
- Leech.
- Medical man.
- Physician doktor.
- Doctor of medicine.
hekimbaşı
- Osmanlı İmparatorluğunda sarayda hekimlik görevini yürüten en kıdemli, yetkili ve padişahın özel doktoru olan kimse.
- Osmanlı sarayının ve tüm ülkenin sağlık işlerinden sorumlu olan kişi.
hekimden sorma çekenden sor
- "bir sıkıntının acısını ancak onu çeken bilir" anlamında kullanılan bir söz