semaı ne demek?

1. 1. semaya, göğe havaya ait. 2. gökten düşmüş. allah tarafından olan, ilahi. 3. - işitme esasına dayalı olarak öğrenilen, (bkz. semavi). (Yazılışı: semaî)
2. İşitmekle öğrenilen. İşitmeğe dair ve müteallik. (Osmanlıca'da yazılışı: semaî)

semaı müennes

1. Bir kaideye bağlı olarak müennes işareti olmayıp kelimenin aslında müenneslik var gibi kabul edilen ve işitilmekle öğrenilen müennes kelime. (Bak: Müennes-i semai) (Osmanlıca'da yazılışı: semaî müennes)

sema

1. Gök, gökyüzü.
2. İşitme, duyma.
3. Mevlevi dervişlerinin ney, nısfiye vb. çalgılar eşliğinde, kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları ayin.
4. Bk. gök, gökyüzü
5. Mevlevilikte musiki eşliğinde icra edilen dönme hareketi.
6. Musiki dinleme.
7. Felek.
8. Asuman.
9. İşitmek, kulakla dinlemek.
10. Heaven.

Türetilmiş Kelimeler (bis)