sınırlama ne demek?

1. Sınırlamak işi.
2. Tahdîd.
3. Localisation.
4. Clampdown.
5. Confinement.
6. Limitation.
7. Qualification.
8. Restraint.
9. Restriction.
10. Circumscription.
11. Condition.
12. Curb.
13. Curbing.
14. Delimitation.
15. Determination.
16. Localization.
17. Restraining.

sınırlamak

1. Sınırını çizmek, sınırını belirtmek veya belirlemek.
2. Belli bir sınır içinde bırakmak, belirlemek.
3. Tahdîd etmek.
4. Limit.
5. Bound.
6. Restrict.
7. To border.
8. To limit.
9. To restrict.
10. To define.

sınırlama durumu

1. + GA > + A yönelme durumu eki ile + ÇA eşitlik durumu ekinin birlikte kullanılması ile oluşan, mekânda ve zamanda sınırlama gösteren durum. Örnekler için bk. sınırlama eki.
2. Limitative case.
3. Cas limitative

sınırlama eki

1. İsimlere yönelme ekinden sonra gelerek mekânda ve zamanda sınırlama gösteren ek: + GAÇA <+GA + ÇA eki. Eski ve Orta Türkçede nispeten canlıdır. Türkiye dışı yazı dillerinde ve lehçelerde devam etmektedir. Türkiye Türkçesinde yerini +A kadar, +A dek edatlarına bırakmıştır. Ancak, bazı Anadolu Ağızlarında yine de canlı bir kullanılışa sahiptir: ET. Bilge Tonyukuk altun yışgaça «Altun yışa kadar» keltimiz; Oğuz Kağan Destanında: ta kün batusıgaça tegen erdi; oklarını kökkeçe atuñ; Çağ, emdigeçe «şimdiye kadar»; EAT. beş yılgaça «beş yıla kadar»; Kaz. tüngeçe «geceye kadar», yazgaça «yaza kadar». Bar. Tara. Tob. on yeşkeçe «on yaşına kadar»; Anadolu ağızları şindiyece (Siv., Tok.), o zamanaca (Kay.), bu vahtaca (Kır.); ahşamaca (Mal.); ãşamaca (Yoz.); yassıyacaV, şafağacaV (Mal.); gışacan (Afyon, Afyon ağzı); savaVacan «sabaha kadar, Kars» vb.
2. Limitative.
3. Limitative

Türetilmiş Kelimeler (bis)