sıfat ı zatiye ne demek?

1. Bk. öznitelik

öznitelik

1. Bir varolanın özle ilgili, kalıcı, zorunlu, yapıcı niteliği; temel belirti ; yüklem. Ancak bir tözde bulunan, bir taşıyıcıyı gerektiren, değişken ve rastlantısal olandan (ilinekten) ayrı olarak özce töze bağlı olan şey. // Aristoteles, bir nesnenin kendisinden ayrı düşünülemeyen niteliklerini rastlantısal olanlardan ayırarak özle ilgili, zorunlu nitelikler,öznitelikler olarak adlandırır. Thomas'ta daöznitelik aynı anlamdadır. Skolastikler Tanrı'nınözniteliklerinin sözünü ederler. Descartes'ta daöznitelik tözün temel niteliği anlamındadır. Spinoza tözün değişmez varlık biçimleri olaraköznitelikleri değişken kiplerden (modus) ayırır. Ona göre tözde (Tanrı'da) sonsuzöznitelikler vardır, ama insan ancak iki tanesini bilmektedir: Düşünme, bilinç (cogitatio) ve uzam (extentio).
2. (Mantıkta) Bir özneye ilişkin olarak evetlenen ya da değillenen nitelik. // Yüklemden ayrılığı, modern mantıkçılara, yüklemin daha geniş olmasıdır. (Öznitelik: özneye "dır" koşacı ile bağlı olan; yüklem: özneye ilişkin olarak evetlenen şey; örneğin: "İnsan memelidir." önermesinde "memeli"özniteliktir; "İnsan düşünür." önermesinde "düşünür" yüklemdir. Ama bu ayırma iyi temellendirilmemiştir. bk. yüklem
3. Attribute.
4. Attribut
5. Attributum

sıfat ı adediye

1. Bk. sayı sıfatı

sıfat ı adediyye i tevzıiyye

1. Bk. üleştirme sayı sıfatları

ı

1. İzolösin amino asit.
2. Hipoksantin.
3. İyot.
4. İnozin.
5. İyonik kuvvet.
6. Elektrik akımı.
7. İyodun simgesi.
8. Eylemsizlik momenti.
9. İyonik şiddet.
10. I-, iyodür iyonunun simgesi. (II)

zatiye

1. (bkz. zati)
2. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.

Türetilmiş Kelimeler (bis)