originate in ne demek?
- -den başlamak
- -den meydana gelmek
- -den çıkmak
originate to
- çıkmak,kaynaklanmak
originate
- Meydana getirmek
- Çıkarmak, yaratmak
- Vücuda getirmek
- Çıkmak
- Esinlenmek, örnek alınmak
- Meydana gelmek
- İcat etmek
- Kaynaklanmak
in
- Yaban hayvanlarının kendilerine yuva edindikleri kovuk.
- Mağara.
- İnsan.
- Bkz. kovuk, mağara.
- Koyun pisliği
- (edat) içinde, -de, -da
Lair.- Cave.
- Hole.
- Burrow.
Türetilmiş Kelimeler (bis)
originate tooriginateoriginated loans and receivablesoriginating fromoriginating pointoriginaloriginal acquisitionoriginal bindingoriginal characteroriginal contributionorigininin a bad conditionin a bad fixin a bad lightin a bad moodin a bad temperin a bad wayin a big hurryin a big wayin a bodyii 0i accepti adore youi agree