obstrüksiyon ne demek?
- Engelleme.
- Tıkanma, engel.
- Tıkanma
- Engellenme, tıkanma veya kapanma.
- Bk. engelleme
- Tıkanma, kapanma, engel, tıkanıklık.
- Obstruction.
- Blocking.
engelleme
- Bkz. tıkanıklık, obstrüksiyon
- Engellemek işi.
- İstek, gereksinim veya bir davranışın belli bir sonuca ulaşmasının önlenmesi.
- Siyasi kuruluşlar vb.nde tartışma yöntemlerinin bütün imkânlarından yararlanılarak kanunların tartışılmasını ve oylanmasını düzenli bir biçimde önlemek, geciktirmek amacıyla yapılan girişimler, obstrüksiyon.
- Karşı takım oyuncusunun hareketine engel olma.
- Karşı takım oyuncusunun önüne geçerek onun serbestçe devinimine engel olma.
- Blocking.
- Hindrance.
- Interference.
- Stranglehold.
obstrüktif
- Tıkanmaya neden olan
- Tıkayıcı
- Obstructive