obstrüktif ne demek?
- Tıkayıcı
- Tıkanmaya neden olan
- Obstructive
obstrüksiyon
- Engelleme.
- Tıkanma, engel.
- Tıkanma
- Engellenme, tıkanma veya kapanma.
- Bk. engelleme
- Tıkanma, kapanma, engel, tıkanıklık.
- Obstruction.
- Blocking.
obstreperous
- Haşarı, yaramaz
- İdaresi güç
- Haylaz
- Gürültücü, yaygaracı
- Şamatacı
- Ele avuca sığmaz