mukaddime ne demek?

1. Ön söz
2. Bir olayın başlangıcı.
3. Bk. başlangıç.
4. Evvel gelen. Öne geçen. Her şeyin evveli.

ön

1. Bir şeyin esas tutulan yüzü, arka karşıtı
2. Bir şeyin esas tutulan yüzünün baktığı yer, karşı
3. Bir kimsenin ilerisi
4. Yakın gelecek zaman.
5. Giyeceklerin genellikle göğsü örten bölümü
6. Önce olan, ilk.
7. Civar, yöre.
8. Benzerler arasında bakılan veya gidilen yönde olan
9. Bk. anteriyör
10. Front.

başlangıç

1. Bir iş, bir dönem, bir hayat vb.nin ilk bölümü
2. Ön söz, giriş, mukaddime.
3. Commencing.
4. Starting.
5. Beginning.
6. Early.
7. Elementary.
8. Opening.
9. Preliminary.
10. Incunabula.

mukaddimei kübra

1. Büyük başlangıç. (Osmanlıca'da yazılışı: mukaddime-i kübrâ)

mukaddim

1. (Kıdem. den) Takdim eden. Sunan. Öne, ileriye geçiren. Öne koyan.

Türetilmiş Kelimeler (bis)