muhlise ne demek?
Kökeni: Arapça
- İçten, samimi, dost canlısı.
- Katkısız, halis.
- (bkz. muhlis)
muhlis
- Dostluğunda ve inançlarında içten olan.
- İbadeti yalnız Allah için yapan, O'na tahsis eden.
- Halis, katıksız. dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan.
- İçten, samimi, dost canlısı.
- Katkısız, halis.
- Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse.
- Sincere; devout, warmly devoted.
muhlisen
- Halis olarak. Muhlis olarak.
muhlis
- Dostluğunda ve inançlarında içten olan.
- İbadeti yalnız Allah için yapan, O'na tahsis eden.
- Halis, katıksız. dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan.
- İçten, samimi, dost canlısı.
- Katkısız, halis.
- Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse.
- Sincere; devout, warmly devoted.