muhlis ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Halis, katıksız. dostluğu, samimiliği ve her hali içten gönülden olan.
2. İbadeti yalnız Allah için yapan, O'na tahsis eden.
3. Dostluğunda ve inançlarında içten olan.
4. Saç ve sakalına kır düşmüş olan kimse.
5. İçten, samimi, dost canlısı.
6. Katkısız, halis.
7. Sincere; devout, warmly devoted.

muhlisane

1. Halisane. Samimi olarak. Dostlukla. Riyasızlıkla. (Osmanlıca'da yazılışı: muhlisâne)

muhlise

1. İçten, samimi, dost canlısı.
2. Katkısız, halis.
3. (bkz. muhlis)

Türetilmiş Kelimeler (bis)