meczuz ne demek?

1. Kesilmiş, münkatı'.

meczub

1. Başkasının te'siri ile hareket halinde olan. Cezbedilmiş. Aklı gitmiş olan. Aşk-ı İlahi ile kendinden geçmiş.

meczubın

1. (Meczub. C.) Meczublar. Deliler, mecnunlar. Cezbeye gelmiş olanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: meczubîn)

Türetilmiş Kelimeler (bis)