meczub ne demek?

1. Başkasının te'siri ile hareket halinde olan. Cezbedilmiş. Aklı gitmiş olan. Aşk-ı İlahi ile kendinden geçmiş.

meczubın

1. (Meczub. C.) Meczublar. Deliler, mecnunlar. Cezbeye gelmiş olanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: meczubîn)

meczubiyet

1. Birine doğru çekilme.
2. Gönül bağlama.

Türetilmiş Kelimeler (bis)