meczubiyet ne demek?

  1. Birine doğru çekilme.
  2. Gönül bağlama.

meczub

  1. Başkasının te'siri ile hareket halinde olan. Cezbedilmiş. Aklı gitmiş olan. Aşk-ı İlahi ile kendinden geçmiş.

meczubın

  1. (Meczub. C.) Meczublar. Deliler, mecnunlar. Cezbeye gelmiş olanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: meczubîn)

Türetilmiş Kelimeler (bis)

meczubmeczubınmeczummeczupmeczur
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın