mahkumiyet ne demek?
- Hüküm giymiş olma durumu.
- Hüküm giyilen süre.
- Condemnation, conviction.
mahkum
- Hüküm giymiş, hükümlü.
- Hüküm giymiş kimse.
- Zorunda olan, mecbur.
- Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan.
- Bk. yargılı
- Aleyhinde hüküm verilmiş olan. Davayı kaybedip cezalanan. (Osmanlıca'da yazılışı: mahkûm)
- Convict.
- Captive.
mahkum edilebilir
- Condemnable.