kopulasyon ne demek?
- Bk. çiftleşme
- Çiftleşme.
- Çiftleşme.
- Copulation.
çiftleşme
- Çiftleşmek işi.
- İki bireyin bir araya gelmesi ve bu sırada eşey hücrelerinin değiş tokuşu; bir hücreli hayvanlarda eşeyli birleşme. Kopulasyon.
- Erkek ve dişinin yavru meydana getirmek üzere çiftleşmesi, koitus, koyitus, kopulasyon.
- Erkek ve dişi, hayvan veya bitki hücrelerinin birleşmek için bir araya gelmesi, cinsel birleşme, kopulasyon.
- Mating.
- Mating, coitus, copulation.
- Tread.
- Copulation.
- Copulation
- Copula: bağ
kopula
- Anatomik yapıların bağlantısı.
- Copula.
kopuk
- Kopmuş.
- Toplum kurallarına aldırmayan erkek, işsiz, güçsüz, serseri
- Broken off.
- Torn.
- Disconnected.
- Disjointed.
- Penniless.
- Desultory.
- Unattached.
- Unstuck.