iyi ile kötüyü ayırt edebilme ne demek?

1. Moral faculty.

moral

1. Bir insanın ruhsal gücü, manevi güç, yürek gücü, maneviyat.
2. Bk. gönülgücü
3. To moralize.
4. Esprit de corps.
5. Morality.
6. Morale , morality , morals.
7. To morals or ethics; 'moral philosophy'.
8. Arising from the sense of right and wrong; 'a moral obligation'.
9. Based on strong likelihood or firm conviction rather than actual evidence; 'a moral certainty'.
10. Relating to, dealing with, or capable of making the distinction between right and wrong in conduct.

iyi

1. İstenilen, beğenilen nitelikleri taşıyan, beğenilecek biçimde olan, kötü karşıtı
2. Bol, yararlı, kazançlı.
3. Çok.
4. Uğurlu, hayırlı, iyilik getiren.
5. Esen, sağlıklı.
6. Yerinde, uygun.
7. Yeterli, yetecek miktarda olan
8. Öğrencinin değerlendirilmesinde kullanılan orta ile pekiyi arasındaki not.
9. (Geniş anlamında) a. İşe yarar, ereğine, özüne uygun, doğru yapılmış; doğasına uygun. b. İstenmeğe değer olan. c. Değere yönelmiş, değere ilişkin, değerle belirlenmiş, değerli.
10. Ahlâkın ve ahlâk felsefesinin temel kavramı: Ahlaksal değer; ahlaksal olanın olumlu ana niteliğini gösteren özel kavram; ahlâkça değerli olan (karşıt kavramı: kötü). Ahlâk felsefesinde şu anlamlarda kullanılır: a. (Skolastikte) Tanrı'nın istemiş olduğu dünyadaki varlık düzeni ile uyum. b. (Kant'ta) İstencin, içerik bakımından değil de, yalnızca ahlâk yasasınca belirlenmiş olan biçimsel niteliği.

iyi adam

1. Good man, good guy, topper, trump.

ile

1. Kelimenin sonuna geldiğinde birliktelik, beraberlik, araç, sebep veya durum anlatan cümleler yapmaya yarayan bir söz
2. Bazı soyut isimlere getirildiğinde durum bildiren zarflar oluşturan bir söz.
3. Cümle içinde aynı görevde bulunan iki ögeyi birbirine bağlamaya yarayan bir söz.
4. By means of.
5. Hereby.
6. Upon.
7. With.
8. Together with.
9. Withal.
10. Plus.

Türetilmiş Kelimeler (bis)