itirazcı ne demek?
- Her şeye karşı çıkan, muteriz.
- Who always objects.
- Habitual objector.
itiraz
- Bir düşünce veya kararı benimsemeyerek karşı çıkma
- Söylenecek söz, karşı söyleme
- Bk. karşıtgörüşlülük
- Bk. direni
- Karşıtlık. ~ muhâkeme usulü: karşıtlık yargılayışı, karşıtlık yargılama süreci.
- Bk. karşıtlama
- Bk. karşıdurma
- (İtiraz) Kabul etmediğini bildirmek. Bir fikir veya işin olmasını kabul etmemek. (Osmanlıca'da yazılışı: i'tiraz)
- Demur.
- Deprecation.
itiraz dilekçesi
- Bill of exception.